Met de geboorte van je kindje komen er allerlei nieuwe gevoelens vrij. Liefde, verantwoordelijkheid, trots, maar ook eentje die – helaas – regelmatig zijn lelijke kop opsteekt: schuldgevoel. Over, ja, van alles eigenlijk. Om je een beetje te helpen hebben wij 5 schuldgevoelens op een rij gezet die héél normaal zijn, zodat je nu, yes nu, kunt stoppen met je schuldig voelen.
1. Je wil na je verlof eigenlijk heel graag weer aan het werk
Na een maand of drie van bed naar boertje en van draagzak naar hydrofiel ben je wel weer eens toe aan wat anders. Collega’s, een warme cappuccino, een shirt zonder vlekken, een project waar je lekker je tanden in kunt zetten; helemaal niks om je schuldig over te voelen. Als je kindje voor het eerst naar de crèche gaat is dat vast wel even slikken, maar hierin vind je ook binnen no-time je draai. Als jij gelukkig wordt van het combineren van je moederrol met je rol als carrièretijger, dan kun je dat maar beter omarmen. En bedenk ook dat een happy momma een happy baby is.
2. Je wil eigenlijk nooit meer aan het werk
Alleen al bij het idee aan vroeg opstaan, vergaderingen en spread sheets krijg je een acute bultjes allergie. Je wil gewoon 24/7 met je bundle of joy knuffelen en geen seconde missen van dit wondertje. Ons advies: probeer een paar maanden weer aan het werk te gaan als je verwacht wordt na je verlof en maak dan een beslissing. Praat erover met je partner, vriendinnen en wellicht een collega die je in vertrouwen kunt nemen. Je bent niet de enige die hiermee worstelt: kindjes worden maar één keer groot en de tijd vliegt. Wat je ook doet, bedenk dat niks ‘voorgoed’ is. Daarbij is elke beslissing waar jij je goed bij voelt op dat moment de juiste beslissing.
3. Je wil je kindje op zijn of haar eigen kamertje leggen
Er zijn veel dringende adviezen over hoe lang je kindje bij de ouders op de kamer moet slapen. Allemaal leuk en aardig, maar soms slapen beide partijen stukken beter als er een dun muurtje tussen zit. Eigenlijk net als met wel of niet weer aan het werk gaan: probeer gewoon wat dingen uit, geef het een paar dagen of een paar weken. Je kunt het altijd weer terug draaien. Zorg er uiteraard wel voor dat je alle richtlijnen van Kindveilig volgt.
4. Je bent opgelucht dat je kunt stoppen met borstvoeding
Borstvoeding… soms loopt het gewoon niet. Of de melk gutst eruit maar je vindt er stiekem geen bal aan. Of is het gewoon heel erg onpraktisch omdat je weer aan het werk wil. Uiteraard kun je overal een oplossing op vinden, maar als je besluit te stoppen en je voelt je daar eigenlijk prima bij, dan is er geen enkele reden om je schuldig te voelen. Praat erover met het consultatiebureau of met een lactatiedeskundige. Zij kunnen je helpen met alle opties door te nemen en een weloverwogen besluit te maken. Wat je ook doet: jouw kindje krijgt er vast en zeker geen grammetje minder liefde om.
5. Je vindt de eerste maanden eigenlijk maar ingewikkeld
Deze hoor je vaak van vaders, maar geldt net zo goed voor moeders: de eerste maanden met je kleintje vond je maar ‘zozo’. Tja, die eerste fase is gewoon niet voor iedereen weggelegd. Sommige van ons zweven er op een pastelkleurige wolkje door heen, voor anderen is het wat meer… kwakkelen? Je kindje is nog zo klein, de slapeloze nachten, alles is nieuw, je krijgt – laten we eerlijk zijn – nog vrij weinig terug van die kleine en je lichaam is 24 uur per dag óf een voedingsstation óf een slaapstation. Je zult er nog weleens aan terugdenken als je met je peuter aan het ravotten bent op het tapijt, want dat kan elke moeder je vertellen, het vlíegt voorbij.