Prenatal

‘Hallo nieuw lichaam’ (Tess Milne)

Tess Milne is schrijver, presentatrice en moeder van Cairo en Skye. Tijdens onze ‘Eerlijk is Heerlijk‘ campagne neemt zij je mee op ons blog over haar kijk op ouderschap. 

De eerste keer dat ik mezelf in de spiegel zag na de bevalling, schrok ik me kapot. Ik voelde me een leeggelopen ballon die geel zag van het bloedverlies. Het was alsof ik een week lang op een afterparty was geweest en als een wild dier naar buiten was gekomen.

 

Dat leeggelopen gevoel duurde niet lang want al snel begonnen mijn borsten op te blazen als een alien uit een sci-fi film. Mijn tepels werden paarsachtig zwart en je zou denken dat ik hierop voorbereid was, maar nee. Op de basisschool had ik wel eens een koe gemolken, dat was destijds gelukt. Dus waarom zou dit anders zijn? Incoming, de kloven. De wat? Is dit term uit de bergklimsport? Nope het zijn wonden op je tepels, gekregen omdat ik strak van de morfine, mijn baby niet goed genoeg had aangelegd. Dus kreeg ik een kolfmachine en moest ik borstvoeding geven met de borst die het minste pijn deed en voor de rest kolven. Ik weet nog dat ik dacht, ik heb zojuist de grootste prestatie van mijn leven geleverd. Een bevalling van vier dagen en drie nachten, met uiteindelijk een spoedkeizersnede. Wanneer wordt ik samen met mijn baby, met een gouden medaille onthaald in de meest luxueuze spa van deze wereld?

 

In plaats daarvan hoorde ik het geluid van de kolfmachine, als een fabriek die opeens 24 uur open moest zijn. Gelukkig verwende mijn man ons wel met allemaal lekkernijen. En al vrij snel mochten we naar huis. Toen ik mijn tepels aan mijn vriendinnen liet zien die nog geen kinderen hadden schrokken ze zich kapot. ‘Gaat dit ooit nog goed komen?’ Ik kan er inmiddels om lachen, toen niet. Omdat ik een bekkenvernauwing heb kreeg ik allebei mijn kleintjes via een keizersnede. Dat betekent dat ik een litteken heb, waar ik geen grap, heel erg trots op ben. De eerste keer was het een spoed keizersnede dus was het haastig opgemaakt. Toen Lisa (mijn tweelingzus) en ik erna keken zeiden we, het lijkt op de grijns van de Joker. Maar bij mijn tweede heeft de dokter het litteken netter gemaakt. Als mijn jongens vragen wat die streep is, zeg ik ‘dat is mijn grootste geluk want daar zijn jullie uit uitgekomen’. Ze kijken een beetje ongelovig, maar ik heb de beelden, die ik natuurlijk ga inzetten als ze de boel op stelten zetten tijdens hun tienertijd.

 

Ik weet dat mijn lichaam veranderd is, ik verdenk zelfs mijn voeten ervan dat ze een halve maat gegroeid zijn. En het eerste slapeloze jaar heb ik echt een paar keer afscheid genomen van mijn uiterlijk. Maar gelukkig trekt het zombie gezicht weer weg. Toch voel ik me nu sterker en mooier, dan ooit tevoren. Littekens en alles. Het scheelt ook dat ik bijna geen tijd heb om na te denken over hoe ik eruit zie. Maar weet je wat het is? Ik heb twee mensen in mijn lichaam gemaakt! Zelfs Elon Musk, met al zijn uitvindingen, kan dat niet zeggen.

Wil je meer lezen van Tess? Check haar blog eerlijkouderschap.nl

Loading

Meer artikelen over